کد مطلب:29132 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:120
هرگاه قرآن به تصدیق خبری و درست بودن آن گواهی داد و گروهی از امّت، به خاطر حدیثی از این دست احادیث ساختگی، آن را منكر شدند و با آن مخالفت كردند، با این انكار و ردّ قرآن، كافر و گم راه می گردند. درست ترین حدیث، حدیثی است كه صدور آن توسّط قرآن شناخته شود؛ از قبیل این حدیث مورد اتّفاق از پیامبر صلی الله علیه وآله كه فرمود:«من در بین شما دو بازمانده می گذارم:كتاب خدا و خاندانم، كه اگر پس از من به آن دو چنگ بزنید، هرگز گم راه نمی شوید و این دو هرگز از هم جدا نخواهند شد تا در حوض [كوثر ]بر من وارد شوند». تعبیر دیگر از این حدیث، كه درست به همین مفهوم است، یعنی این سخن پیامبرصلی الله علیه وآله كه:«من بین شما دو وزنه به ارث می گذارم:كتاب خدا و عترتم خاندانم، و این دو هرگز از هم جدا نمی شوند تا در حوض [كوثر] بر من وارد شوند كه هرگاه به این دو چنگ زنید، هرگز گم راه نمی شوید». هرگاه ما شواهد این حدیث را از متن قرآن به دست آوردیم، نظیر قول خداوند:«إِنَّمَا وَلِیُّكُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ و وَالَّذِینَء َامَنُواْ الَّذِینَ یُقِیمُونَ الصَّلَوةَ وَیُؤْتُونَ الزَّكَوةَ وَهُمْ رَ كِعُونَ؛[1] ولیّ شما، تنها خدا و پیامبر اوست و كسانی كه ایمان آوردند؛ همان كسانی كه نماز به پا می دارند و در حال ركوع، زكات می دهند». و روایت علما، اتّفاق دارد كه امیر مؤمنان، در حال ركوع، انگشترش را صدقه داد و خداوند، این كار او را پاس داشت و آیه را درباره او نازل كرد و نیز در زندگی پیامبر صلی الله علیه وآله ببینیم كه به این تعبیر، او را برای یارانش معرّفی كرده كه:«هر كه من مولای اویم، علی مولای اوست. پروردگارا! دوست بدار آن را كه دوستش می دارد، و دشمن بدار آن را كه دشمنش می دارد»، و نیز به این تعبیر ایشان كه:«علی، وام های مرا می پردازد و تعهّداتم را انجام می دهد و او پس از من، جانشین من است»، و این سخن آن حضرت، در هنگامی كه علی علیه السلام را به جایش در مدینه گذاشت و علی علیه السلام گفت:ای پیامبر خدا! آیا مرا با زنان و بچّه ها می گذاری؟ و آن حضرت فرمود:«آیا خشنود نیستی كه نسبت به من، چون هارون نسبت به موسی علیه السلام باشی، جز آن كه پس از من پیامبری نیست؟». [ از همه اینها] می فهمیم كه قرآن به پذیرش این احادیث و درستی این شواهد، گواهی داده است. بنابر این، بر امّت، لازم است كه به اینها اقرار كنند، چون این احادیث، با قرآن، هماهنگ اند و قرآن، با این احادیث، هماهنگ است. هرگاه این احادیث را موافق كتاب خدا یافتیم و كتاب خدا را [ نیز] موافق این احادیث و دلیل بر آن یافتیم، پیروی از مفاد این احادیث، لازم می شود و جز معاندان و مفسدان، از آن تجاوز نمی كنند.[2]. 3746. امام هادی علیه السلام - در زیارت صاحب الزمان علیه السلام - پروردگارا! بر ولیّ خود و رهبر دینت و بر پا دارنده قسط پس از پیامبرت، علی بن ابی طالب، امیر مؤمنان، پیشوای پرهیزگاران، سرور وصی ها، فرمانده دین، رهبر سپید رویان، قبله عارفان، پرچم هدایت یافتگان، بندِ محكم تو، ریسمان استوارت و جانشین پیامبرت بر همه مردم و وصیّ او در دنیا و در امور دین، درود فرست.[3].
3745. امام هادی علیه السلام - در نامه اش به مردم اهواز در پاسخ به پرسش آنان درباره جبر و تفویض -:جامعه اسلامی، همگی و بدون اختلاف، بر این موضوعْ توافق دارند كه قرآن، حقّ است و در آن، تردید نیست و این، باور همه فرقه های اسلامی است و امّت، در این هم داستانی، به حقْ دست یافته اند و با تصدیق آنچه كه خدا فرو فرستاده، كاری درست (و مطابق هدایت) كرده اند؛ چون پیامبرصلی الله علیه وآله فرموده:" امّت من بر گم راهی، یك سخن نمی شوند ". بنابر این، پیامبر صلی الله علیه وآله خبر داده كه هر آنچه امّت بر آن، توافق كنند و در آن، گروهی با گروهی مخالف نكنند، آن چیز، حق است و مفهوم حدیث پیامبر صلی الله علیه وآله همین است، نه آنچه كه ناآگاهان تفسیر می كنند، و نه آنچه كه دشمنان می كنند در خصوص ابطال حكم قرآن و متابعت احكام حدیث های ساختگی و روایات ظاهر فریب و پیروی هواهای پست و مُهلك كه با نصّ (متن) قرآن و حقیقت آیه های روشن و درخشان [ آن] مخالف است. ما از خدا می خواهیم كه ما را به درستی توفیق دهد و به حق، هدایت كند.